قرآن و عترت: دلیل یکتایی خداوند

قرآن و عترت : دلیل یکتایی خداوند

 

آیه قرآن (سوره انبیاء – 22) :

لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ

معنی آیه :

اگر در آسمان و زمين خداياني جز الله بود فاسد مي‏شدند (و نظام جهان برهم مي‏خورد) منزه است خداوند پروردگار عرش از توصيفي كه آنها مي‏كنند.

توضیح:

مضمون این آیه و آیه ۹۱ سوره مومنون به برهان تمانع اشاره دارند که از مهم ترین دلایل برای یگانگی خداوند میباشد.  تقریر ساده این برهان بدین شرح است: اگر غیر از خدای یکتا خدا یا  خدایان دیگری نیز وجود داشت، باید هر یک از آنان در اداره امور جهان مستقل بوده و به خدای دیگر نیاز نداشته باشند. از طرفی روشن است که اراده و تدبیر دو شخص هیچگاه در همه امور یکی نخواهد بود. زیرا در این صورت نیازی به اراده دیگری وجود نداشت. بنابراین وجود خدایان متعدد یا مستلزم تنازع و تضاد آنان در تدبیر جهان می گردد و یا به معنای عجز و ناتوانی یکی از خدایان است. این در حالی است که با ملاحظه جهان هستی درمیابیم که همه اجزای هستی از قوانین مشخص و ثابتی پیروی کرده و نظام حاکم بر عالم یکی است.

 

حدیث :

امام صادق (ع) می فرماید : دَلَّ صِحَّةُ اَلْأَمْرِ وَ اَلتَّدْبِيرِ وَ اِئْتِلاَفُ اَلْأَمْرِ عَلَى أَنَّ اَلْمُدَبِّرَ وَاحِدٌ

معنی جدیث :

درستى فرمان، و تدبير، و انسجام امور، دليل بر اين است كه مدبّر و پروردگار فقط يكى است

توحيد صدوق، صفحه 250