زمان ویدئو
4:41 دقیقه
حفظ حفظ از خود حفظ بسیار با اهمیت تر است. اهمیت این جمله به حدی است که توصیه می کنیم این جمله را با دست خط خود نوشته و همواره جلوی دیدگان خود داشته باشید. چرا که نگهداری آنچه که به زحمت به دست می آورید نسبت به افزودن محفوظات جدید همواره در اولویت قرار دارد. تعبیر ساده این جمله همان حفظ حفظ یعنی نگهداری محفوظات است.
گاهی مشاهده می شود که برخی از حافظان قرآن نسبت به نگهداری و نگاهبانی از حفظیات خود بی مبالات می کنند. مثلاً مشاهده می شود که برخی حافظان با اینکه نیاز دارند، وقتی به خود آمده که چند هفته فلان جز را تکرار نکرده است. البته برخی از حافظ آن که در مقام تثبیت قرار دارند چند ماه نیاز به تکرار نداشته و کیفیت کار خود را حفظ می کنند. با این حال به صورت عادی دوستان و حافظانی که مشغول به حفظ قرآن هستند باید نگهداری از محفوظات را همواره مد نظر قرار دهند.
ما در اینجا یک نکته تجربی که در چندین سال تدریس با آن مواجه شده ایم را برای شما بیان می کنیم. میزان تنبلی ای که افراد سهوا یا عمدا در تکرارهای خود دارند و کارهای خود را به درستی انجام نمی دهند را می توان چند برابر کرد. این عمل موجب می شود که به لحاظ انرژی، رفتاری و اخلاقی و اعصابی با توجه به تنبلی های انجام شده فشار بیشتری بر خود احساس کرده و آن ها را پس بدهد. شما می توانید با یک تکرار نرم و ثبات تکراری محفوظات خود را به راحتی حفظ کنید. به لحاظ صرفه انرژی و وقتی که بخواهیم در نظر بگیریم یک حافظ که تکرار را رها کرده باید زمان بیشتری به خرج دهد. البته ممکن است محفوظات به کل از ذهن پریده و محفوظات به حدی ضعیف باشند که نیاز به احیا، ترمیم و بازآفرینی داشته باشند و حتی به این درجه نیز نرسیده و تکرار را مد نظر قرار نداده باید تنبلی ها و زمان های از دست رفته را جمع کرده و وقت چند برابر گذاشته تا با فشار بالا بتواند کیفیت را بالاتر ببرد.
پس بهترین تصمیم این است که ما همواره محفوظات خود را با تکرار نرمال و بسته به نیازی که داریم در یک کیفیت قابل قبول نگه داریم. بنابراین جمله بیان شده یعنی حفظ حفظ از خود حفظ بالاتر است را بنویسید و همواره مد نظر قرار دهید. یعنی که منی که چند جز حفظ کرده ام هم باید بتوانم از آن محافظت کنم. این اهتمام به حفظ محفوظات یکی از شعب شکرگزاری از نعمت حفظ قرآن است. یعنی کسی که قدرشناس نعمت های خود باشد به حفاظت از آن باید اهتمام بورزد. در واقع کسی که ب یمبالاتی نسبت به حفظیات خود بورزد در حال یک ناسپاسی خواهد بود. یک روایت زیبا بیان می کند که حافظی که نتواند حفظیات خود را نگه دارد در قیامت جز بالاترین درجات حسرت خواهد بود. در حدیثی دیگر نیز آمده که از چنین کسی در صحنه قیامت حسرت بار در نخواهد بود. توجه داشته باشید که هیچ بنده ای از عزرائیل امان نامه نداشته و نسبت به حفظیات خود اهتمام به خرج دهید. پس درست نیست که یک حافظ قرآن کیفیت حفظ از دست داده و بی مبالاتی به خرج دهد. از این جهت به موضوع نگاه کرده و موجب خسران در دنیا و آخرت نشوید.
همواره شکرگزار محفوظات بوده و تمام نعمت ها را شکرگزاری نمایید. انشالله که موفق و موید باشید.
بدون دیدگاه